Miq ?
Pjesa VI
-Faleminderit - i tha Rita dhe i buzeqeshi.
Te njejten gje beri edhe Amari.
Diana e preku Mergimin. Ai e shikoi si ta pyeste, dhe ajo i tha:
-Shko ndihmoji shokut tend, Rita nuk mund t'i ndihmoje Amarit.
Mergimi beri me koke dhe shkoi.Amari dhe Mergimi e kapen banken pa asnje pengese, e kapen aq lehte , sikur te ishte nje derrase e vogel dhe pa peshe.Rita mendoi t'a hapte biseden , por , aty ndodhej edhe Mergimi, dhe nuk dinte si te shprehej dhe qfare te fliste.Por, Amari ishte djali, ai duhej t'i fliste i pari! Priti dhe priti dhe....!
-Atehere....ti quheshe Rita apo jo?- tha Amari.
-Po.- tha Rita.
-Kemi degjuar se ti je me intelegjentja e te gjithve ne kete shkolle-tha Mergimi.
-Epo ndoshta e kane ekzagjeruar pak, - tha Rita e skuqur.
-Pse t'a ekzagjerojne? Ti kur je me e mira s'kane qfare te ekzagjerojne. - tha Amari pa ngurruar.
Rita u skuq dhe e shikoi duke buzeqeshur me gojen mbyllur.
Amari dhe Mergimi e shikuan dhe qeshen.
Amari kishte dhembe aq te bardhe.Dhe dukej aq i fuqishem , aq i bukur dhe i kendshem.Ishte thjesht djali perferkt per qdo vajze....
-Ku ta ulim ?- tha Amari.
-Ketu . - iu pergjigj Rita duke bere me shenje te nje qosh ne klasen e saj.
Ata e leshuan banken, dhe Amari shkoi afer saj dhe i tha :
-Per qfare do gjeje qe ke nevoje me thirr mua.
-Gjithsesi - buzeqeshi Rita.
Amari dhe Mergimi u kthyen ne klase. Rruges Mergimi i tha Amarit:
- Mmmmm....nga t'ia filloj?- tha Mergimi.
-Per qfare?
-Per Riten.
Amari qoi njeren vetull lart dhe e beri fytyren kinse nuk po dinte se qfare po thoshte Mergimi.
-Eja tani , e di , shihesh ne fytyre , ti e do ate.
-Jo , nuk eshte e vertete.
-Vajza e pare qe ke rene ne dashuri!
-Nuk eshte e vertete, kam dashur edhe vajza tjera.
Mergimi qoi njeren vetull dhe qeshi:
-Ti? Ti vajza tjera?Ti tere kohen i ke kushtuar rendesi futbollit,fitnesit dhe librave, si pritet nje dashuri nga nje djale si ti?
-Pse qfare paskam une?
-Ti je shkollovan.
-Jo nuk jam , nuk do te thote qe lexoj shume se jam....se jam....
-Jeee.....SH-K-O-LL-O-V-A-N.
-Ne rregull ne rregull, ndoshta, por shkollovanet nuk i kushtojne rendesi edhe sportit dhe fitnesit.
-Eeeeeeeeeeeeeee, kete gje se kam menduar, prandaaj, nuk kam qfare te them per kete gje , mirepo kam qfare te them per kete teme.... Se ti e do ate!- tha Mergimi.
Amari duke hapur gojen per te folur , papritur:
Kush e do ke? - u paraqit Dea.
Vazhdon......

Pjesen e radhes te historise "Miq?" do ta postojme te shtunen <3

Te gjejme rrugen tone ne jete...

Shumë prej nesh janë të pakënaqur me punën dhe / ose stilin e jetës së tyre, por pak prej nesh mund të identifikojnë se ç’duan në të vërtetë.

Edhe më pak kanë guximin për të bërë ndryshimet e nevojshme për të gjetur lumturi dhe plotësim.

Ndonëse shumë prej nesh jetojnë me komforte të gëzuara vetëm nga mbretërit para disa shekujve, statistikat tregojnë që gjithmonë e më shumë njerëz përjetojnë zhgënjim dhe depresion. Ne mund të kemi para dhe siguri materiale, por na mungon kuptimi në jetën tonë profesionale dhe sociale.

Sa për mua, unë kam përjetuar një krizë të tillë në moshën 24 vjeçare pasi punova për dy vjet si inxhinier kimik në një fabrikë të madhe kimike. Kisha gjithçka për të cilën më kishte bindur shoqëria që më duhet për të qenë i lumtur, por isha plotësisht i palumtur. Vendosa për të gjetur një punë më kuptimplotë. Kjo nuk do të thotë që një punë e tillë nuk mund të jetë kuptimplotë për dikë tjetër. Punë të tilla kanë patjetër një vlerë të madhe për shoqërinë dhe janë interesante dhe plotësuese për shumë njerëz. Vetëm që nuk ishte ajo për të cilën unë personalisht kisha ardhur në këtë Tokë. Roli perfekt për njërin person mund të jetë i mërzitshëm dhe i pakuptimtë për një tjetër.

Secili prej nesh është mishëruar për të luajtur një rol të posaçëm në këtë teatër jete. Kur gjejmë rolin tonë të veçantë dhe e luajmë me gjithë zemrën, përjetojmë kënaqësi dhe lumturi. Kur nuk kuptojmë qëllimin tonë të jetës ose nuk kemi kurajon për ta jetuar, përjetojmë pakënaqësi dhe zbrazëti. Përderisa nuk lidhemi me qëllimin tonë të jetës, jeta jonë është shpesh mekanike dhe i mungon thelbi.

A ke shkuar ndonjëherë në një dhomë për të marrë diçka, por kur erdhe në atë dhomë, ke harruar se çfarë doje të merrje? Unë po. Edhe kam gjetur se, kur kthehem dhe filloj të shkoj në drejtimin nga erdha, më kujtohet se çfarë po kërkoja. Kjo i takon edhe jetës sonë këtu në Tokë. Jemi shpirtra të pavdekshëm që janë mishëruar përkohësisht për t’u zhvilluar, për të krijuar dhe për të shërbyer. Mirëpo, me të ardhur, harrojmë se pse kemi ardhur dhe harxhojmë jetën tonë duke u marrë me kënaqësi të përcipta dhe aktivitete materiale.

Më në fund, për të mirën tonë, nëpërmjet një sërë ngjarjesh, shpesh të pakënaqshme dhe sfiduese, detyrohemi të shikojmë brenda dhe të rikujtojmë qëllimin tonë të jetës.

SIMFONIA E TOKËS

Bashkërisht jemi si anëtarë të një orkestre të madhe universale. Secili ka pjesën e vet për t’u luajtur. Harmonia e pjesës universale që po luajmë (të quajtur jetë) ka dy kërkesa bazë nga çdo anëtar i orkestrës. Secili së pari duhet ta njohë pjesën e vet, dhe së dyti duhet të jetë në gjendje për ta luajtur.

Të gjitha kafshët dhe bimët në mënyrë të natyrshme dhe instinktive luajnë pjesët e tyre në këtë harmoni. Nuk kanë mundësi zgjedhjeje.

Ne nga ana tjetër, të bekuar me vullnet të lirë, mund të zgjedhim se a luajmë pjesën tonë apo jo. Edhe jemi përgjegjës për të zhvilluar vetitë e brendshme të nevojshme për ta marrë përsipër rolin tonë.

Momentalisht mund të themi që Orkestrës Simfonike të Tokës i mungon shumë harmonia. Shumë prej nesh luajnë një pjesë të diktuar nga egoja jonë në vend të asaj që është më e mira për të mirën e përgjithshme. Pak prej nesh kanë gjetur pjesën e tyre të vërtetë në këtë simfoni, dhe nga pakënaqësia konkurrojnë në vend që të bashkëpunojnë me të tjerët. Prandaj gjetja e rolit tonë në jetë nuk është vetëm e domosdoshme për lumturinë tonë, por edhe për harmoni sociale dhe botërore.

Në disa raste mund të na duhet të zgjedhim midis opsioneve vijuese:

a. Para apo kuptim

b. Komfort apo krijimtari

c. Siguri apo zhvillim

d. “Sukses” social apo përgjegjësi sociale

e. Lumturi e përciptë apo kënaqësi e vërtetë e brendshme

f. Të kënaqim pritjet e të tjerëve apo zërin tonë të brendshëm urtësie.

Duhet të zgjedhim urtësisht.

Robert Elias Najemy

♥

Visit our page on facebook:
https://www.facebook.com/pages/Gclever/667696363344932?ref=profile&pnref=lhc

Tani mund te na gjeni edhe ne facebook ☺
https://www.facebook.com/pages/Gclever/667696363344932?ref=profile&pnref=lhc
Like nese mundeni.....♥

Na vjen keq per vonesen e pjeses se V te stories " Miq? " , pasiqe per shkak te rrjetit te dobet nuk uplloadohej....
Ju faleminderit per mirekuptim...
Naten e mire dhe gjume te embel....♥

Miq?

Pjesa V

-Eja tani duhet te shkojme.....

-Tung shihemi ! - tha Amari 

Rita mbeti duke e shikuar me sy enderrimtar....

-Qfare ndodhi ashtu?- tha Dea, -pse Robena veproi ashtu?

-Oh, ti e njeh Robenen ajo gjithmone mundohet te na nxije jeten dhe te na largoje nga momentet e bukura,qe nga ajo dita qe nuk e pranuam ne grupin tone.- tha Diana.

-Po , por .... por ajo hyri ne mes te Rites dhe Amarit ne qastin perfekt, nga e dinte ajo se ai ishte qast i mire per te nderhyre ajo? - tha Adea.

Vajzat u kthyen ta shikonin Riten ,mirepo ajo kishte humbur ne mendime....Mendonte per qastin kur u ndesh me Amarin. Sa i mire qe ishte...

-Rita zgjohuu! - tha Dea.

Ne ate moment ra zili dhe vajzat u ndane ne klasa. Riten mezi e derguan ne klase pasiqe kishte humbur ne mendime!

Pastaj ne klase , Diana donte ta pyeste Amarin per Riten , mirepo njehere mendoi dhe pastaj tha se kjo nuk do te ishte nje gje me vend. Papritur Mergimi i tha:

-E di.... Nje dite ne kete lagje i kemi pare disa vajza, te maskuara si djem! Ato gjuanin petarde dhe benin gjera te tjera. Ne i pame ato dhe filluam t'i ndjekim pasi e kuptuam se ato nuk ishin djem por ishin vajza. Dhe i ndjekem deri sa njera prej tyre u rrezua. Diogjeni shkoi dhe i ndihmoj asaj te ngritet dhe ia pastroi palgen...

*Gjate ketyre fjaleve Diana vetem dridhej pasi e dinte se qfare do ta pyeste Mergimi*

-....pastaj i ndihmuam te shkonin ne shtepi , dhe ato u ndalen te shtepia e tyre dhe u pershendetem.Pasaj ne u interesuam per ate shtepi dhe te nesermen shkuam ta shikonim , dhe qfare gjetem?! Ajo ishte shtepia e Robenes! Mos ka ajo shoqe te tjera te ngushta? 

-Po pse po te vyen kaq shume Robena dhe shoqet e saj te ngushta ?! 

-Epo , jo per ndonje gje mirepo... - tha Mergimi.

-Sepse Diogjenit i ka hyre ne koke per ate vajzen qe e ka pare dhe qeia sheroi plagen. - tha Amari , i cili u kthye nga banka dhe e filloi biseden me ata te dy.

Mergimi e shikoi dhe i tha :

-Amaar ! 

Amari thjeshte hapi syte dhe ngriti supet sikur te donte te thoshte se nuk kishte pasur zgjidhje tjeter.

-Qfare qfaree?! - tha Diana.

-Epo vazhdoje tani fjalen,Amar!

-Ne rregull. Qe nga momenti kur Diogjeni e ka pare ate vajze ai eshte ne "kerkim" te saj.Ja pra.- tha Amari pa ngurrim dhe pa frike.

Dianes ju duk i lezetshem Amari pasiqe ai shprehej lirshem,mirepo jo , Amari i takonte Rites.

-Aha ,-beri me koke Diana.

-Epo ndoshta ato vajza kane genjyer, pasiqe ndoshta ajo nuk ka qene shtepia e tyre e vertete .... - tha prape Diana.

-Qfare do te thuash me kete? - tha Mergimi .

Dhe Amari rrudhi vetullat si i dyshimte.

-Asgje. Mirepo , ndoshta ajo vajza ka qene Robena! 

-Jooojojo, Robena eshte shume e shemtuar , ajo nuk besoi t'i pelqeje Diogjenit. - tha Amari.

Ate moment hyri Rita ne klase dhe i informoi se arsimtarja e tyre do te mungonte.Dhe se kishte nevoje per disa djem qe t'ia bartnin disa banka. 

-Une do te ndihmoje. - tha Amari.

Vazhdon....

Miq?
Pjesa IV
-Jo, nuk besoj pasiqe nuk une , nuk te kam pare derime sot.
-Ne rregull,atehere....
Diogjeni e ndihmoi te ngritet, (perseri!).Robena e shikoi me inat te madh.Duket se ajo kishte rene ne dashuri me Diogjenin, ose me Amarin, ose me Drenin, ose me Mergimin!Adea pas ngjarjes u largua me shpejtesi, pas saj shkuan edhe vajzat e tjera.Ate nate, ato shkuan te flenin tek Rita, pasiqe ishte vetem ne shtepi deri neser. Te gjitha shoqet u takuan aty.Temen e pare e hapi Diana:
-Atehere Ade,na trego.
-Te ju tregoje qfare?
-Per Diogjenin pra! Ne e dime qe po te pelqen.-tha Diana
-Ne? - tha Dea.
-Oh , te lutem Dea,-tha Rita ,- ti e di shume mire kete, nuk jemi te vetmet qe mendojme keshtu...
-Nejse , ke te drejte.Atehere na trego me shume!-tha Dea.
Adea skuqet e tera.
-Epo.... ndoshta nuk eshte edhe aq i keq...
-Ndoshta?!Ndoshta?!Ti e di shume mire se te pelqen. Menyra se si e shikove, pastaj shpesh here humbet ne mendime qe nga dita qe e takove ate...- tha Diana.
-E vertete, ne jemi shoqe 14 vjet e me shume dhe te njohim ty shume mire.- tha Rita.
-Epo mire, mire.E vertete... Mua me pelqen Diogjeni... E dini si eshte puna, ai eshte thjesht kaq i embel , kaq i mire , i dashur dhe thjeshte.... thjeshte nuk eshte si djemte e tjere...- tha Rita.
-IIIIIIIIIIIIIII! - klithin te katertat nga gezimi.
-Sa emocionuese, kurr nuk kam menduar se do te vije kjo dite kaq shpejte! - tha Dea.
-Une nuk e kam menduar se do te vije kjo dite! Nejse, ketu po genjej! - tha Diana.
Qeshen.
-Pa pritni pak , e pate se si reagoi Robena kur ty te kapi Diogjeni?-tha Rita, - ajo te shikoje shume me inat, nuk e di se sa e keni verejtur.
-Edhe une e pashe , - tha Diana, - por nuk merzitem , le te plaseeeeeeeee!
Qeshen te gjitha.
-Pooooor, vetem une nuk mendoj se jam e dashuruar......Eshte edhe dikush tjeter...
-Po kush ?!
-Ju ! Edhe ju jeni te dashuruara dhe kete gje nuk mund ta mohoni , pasiqe edhe une ju njoh 14 vjet!
-Epo ndoshta.... - tha Dea
-Epo....- tha Diana
-Ndoshta....- tha Rita
-Jaaaaaaaaaa! E dija! Atehere kush ju pelqen?
-Mua.....mua...... mua...... Mergimi.- tha Dea *skuqet*
-Epo...mua Dreni - tha Diana.
-Dhe mua ...... epo mua..... ohh me vjen turp te tregoj.... * skuqet Rita*
-Trego , pasiqe ne te gjitha treguam!
Te tri vajzat: -Trego! Trego, trego, trego, trego , trego ,trego!!!
-Epo mire mire... Qetsohuni, eshte ...... Amari..... * skuqet*
-Epo, nuk eshte i keq , por askush nuk ia kalon Diogjenit!
-Nuk eshte e vertete!- buzeqesh Diana
-Eshte! - tha Adea.
-Jo nuk eshte- tha Rita.
Qeshten te gjitha.....
-Atehere natene e mire vajza , neser do te jete dite e madhe per ne, ndoshta! - tha Diana.
Dhe vajzat flene.Te nesermen u bene gati dhe shkuan ne shkolle. Ne shkolle u ndane ne koridor me Riten , dhe hyne ne klasat e tyre.Amari , nuk ishte ulur me Robenen , por kishte shkuar ne banke te pare dhe ishte ulur vetem.Ai ishte perpara Dianes dhe Drenit.Ne ore te pare, hyri Rita dhe kerkoi ne ate klase ditarin e klases.Amari e shikoi Riten deri sa doli.Dhe pasi doli u kthye nga Diana dhe Dreni dhe u tha :
-Kush qe ajo vajze?
-Pse ?- tha Diana.
-Mos...-tha Mergimi.
-Jo, jo per asgje, thjesht pyeta, qetsohuni.Ej Mergim ,sot nuk mund te vije ne fitnes, motra ime do te shkoje ne nje udhetim , dhe une do te mbes vetem ne shtepi dhe me duhet ta ruaj shtepine....
-Po pse nuk e vendosni nje qeles apo ndonje gje?-tha Mergimi.
-Babai im mendon se hajdutet mund t'i thyejne xhamat.
-Epo ne rregull....
Mbarojne 3 oret e para dhe dalin per pushim.Dalin edhe kater vajzat ne pushim.Duke ecur ne pushim , Diana i tregon Rites se qfare kishte ndodhur ne oren e pare.Rita desh klithi nga gezimi dhe duke ecur me vajzat e tjera e verejti se Amari pe shikon nga largesia.Ajo e shikoi ate , buzeqeshi pak , dhe te njejten gje beri edhe Amari.Rita vazhdoi te ecte sikur asgje te mos kishte ndodhur.Pastaj kater djemte ecen ne drejtim te tyre. Dhe Amari rastesisht u godit me Riten dhe Rita klithi me nje ze te ulet.Amari u kthye dhe e preku ne shpine butesisht, u afrua pak si shume dhe i tha :
-O, te lutem me fal....
-Jo....jo ..... asgje.....- tha Rita.
-Rita e shikoi drejt e ne sy, syte e tij ishin te kaltert , te kaltert si oqeani, dhe .... dhe kishte muskuj! Floke te bardha! Me nje fjale desh fluturoi kur ai e preku.....
Ata dy mbeten duke e shikuar njeri-tjetrin duke buzeqeshur kur papritur erdhi dikush dhe hyri midis tyre. Ajo qe Robena ! Pastaj Riten e kapi per krahu Dea dhe ecen ne drejtim te klases.....
Vazhdon......

Miq?
Pjesa e III
"Tani duhet te ikim , u be vone, prinderit tone duhet te jene bere merak:- tha Adea
Vajzat preken deren per te dale, por ne momentin kur ato preken deren, dikush doli nga ajo shtepia e  huaj! Ishte .... .ishte... nje burre.....dhe....dhe nje vajze, dhe ajo vajza ishte.... Robena! Armikja e tyre me e madhe! Vetem Dianes i kishte mbetur kapela ne koke, prandaj vetem asaj nuk i dukeshin floket. Ndersa tri vajzat e tjera ishin pa kapela e kapuqa , prandaj edhe i'u kishin shfaqur floket.Robena bertiti :
-Hajdutet babi!
Babai i saj vrapoi ne drejtim te tyre, mirepo vajzat qene me te shpejta hapen deren me shpejte dhe u larguan para tij.Vrapuan e vrapuan , perpos Adeës, e cila me kembe te vrare mezi vraponte.Babai i Robenes i ndoqi shume pak, pasiqe e pengonte mbipesha! Vajzat e ndihmuan Adeen e derguan ne shtepi.Adea u be kinse nuk kishte ndodhur asgje, prandaj ne shtepi nuk i tregoj asnjera prej shoqeve familjes se tyre se qfare kishte ndodhur.Te nesermen shkuan ne shkolle.Ato ishin ne klase tenente. Rita shkoj ne klase te vet ndersa tri vajzat tjera ne klase te tyre.Hyri arsimtarja, mirepo mbas saj hyne edhe kater djem.U duken te njofshem per tri vajzat e tjera.....dhe ishin te njofshem....ishin kater djemte qe i kishin pare dje mberma! Po si ishte e mundur te ishin ata?!Vajzat kishin shkuar ne nje lagje me te larget, qe nuk kishin shkuar kurre me pare , por e njifnin ate lagje.Mbase ne ate lagje paskan banuar ata djem! Por atje ishte nje shkolle , ndoshta ata vijonin atje shkollen , pse erdhen deri ketu?! Po qfare sikur t'i njifnin vajzat?! O Zot qdo gje ishte peshtjellur per to! Djemte hyne ne klase dhe u prezantuan.Arsimtarja ua gjeti nje vend te uleshin: Adea u ul me Diogjenin,Dea me Mergimin, Diana me Drenin dhe Robena me Amarin.Te katerit folen me vajzat pa i njoftur fare.Vajza u flisnin te skuqura.Pasi u krye ora te gjithe u afruan te bankat e atyre djemve t'i pyesnin se nga vinin apo kush ishin me saktesisht. Gjysma e klases i njifte, ata kishin qene te famshem.Pastaj kur disa i pyeten se pse ata kishin ardhur nga ajo shkolle ne kete tjetren ,ata thane se ishin shperngulur.Pastaj pas 2 oreve te tjera ra zili per pushimin e gjate.Te gjithe dolen jashte ne pushim,te tria vajzat shkuan ne paralelen e Rites dhe i treguan gjithqka.Ajo mbeti e shtangur sikurse ato ne fillim.Pastaj u qetesuan kur ia perseritnin vetes faktin se djemte nuk i njifnin ato. Te katertat dolen se bashku ne pushim.Te kater djemte gjithashtu dolen ne pushim.Ata flisnin me te gjithe.Diogjeni ishte i vetmi i cili kishte qene me larg djemve te tjere.Adea bashke me tri shoqet e tjera kaluan afer tyre si rastesishem. Adea qe me afer Diogjenit.Robena kaloi afer Adees dhe e shtyu me qellim qe ta rrezonte, por Adea pasi deshi te rrezohej ,ra ne duart e Diogjenit! Prape qe momenti kur ata te dy pane njeri-tjetrin ne sy.Diogjeni kishte pasur sy te gjelber dhe Adea sy te kafte, por prape se prape te bukur. Askush nuk i pa ata te dy. Diogjeni e shikoi ne sy dhe pastaj buzeqeshi, te njejten gje beri edhe Adea.Robena dhe tri vajzat e tjera ishin te vetmet qe e pane ate skene romantike....Robena u mundua ta turperonte Adeen para djemve por siq duket nuk ia arriti qellimit....Diogjeni i tha Adees:
-Me duket....me duket se te kam pare diku...
Vazhdon.....