
Nuk mund ta besoja, ai me foli ,o Zot , ai me te vertete me foli!
Syte e tij blu po me shikonin! Sa i mire qe ishte.... Mirepo si ishte e mundur qe ai te me fliste mua? Nje si ai te i fliste dikuj si puna ime? Leshova librin dhe e shikova edhe une ne sy.
"Hej" - iu pergjigja.
-Si po ia kalon? - me pyeti.
Si me pyeste mua se si po ia kaloj, mos po i interesoja?
-M mire faleminderit, po ti?
-Mire edhe une.Te kam pare keto ditet e fundit se ti ulesh shume shpesh ketu dhe lexon. Ti e do leximin apo? - "kohet e fundit" po perse kohet e fundit ,pse ditet e para nuk me ka verejtur fare apo qka?
-Po e dua shume , tejmase. Qdo sekond qe nuk e kaloj duke lexuar me duket humbje kohe. - qesha, qeshi edhe ai dhe i vuri ne pah dhembet e tij te bardhe. Sa shume e doja, e doja qdo detaj te tij , qdo detaj te ftyres se persosur dhe trupit te perkryer.
-Nuk e kam ditur qe leximi te ben te bukur. - me tha. Si ishte e mundur? Mos po enderroja?
Qesha, epo qfare te beja tjeter?
-Do te vish per nje shetitje?
-Epo,isha duke e lexuar nje liber,- u mundova te mos bie ne gracken e tij, -prandaj...
-Ohh, te kuptoj, ne rregull atehere te mos te te pengoj me. Shihemi neser ne shkolle, - dhe u largua me nje zhgenjim ne sy.Ah sa budallaqe u tregova!Jojo, me shume budallaqe do te isha treguar nese do te isha dalur me te. Ate mezi e njoh, si mund te ta dua. Eshte e pamundurrrr jojo , une nuk i dua djemte,nuk i dua!
Te nesermen u nisa per ne shkolle dhe rruges duke dalur nga shtepia e pashe ate.
-Mirmengjes!
-Mirmengjes.
-Mos te pengon gje qe te shkojme bashke ne shkolle?
-Ne fakt , - u ndala, - ne fakt une kam harruar diqka ne shtepi dhe mendoj se do te vonohem, prandaj nisu ti.
-Ne rregull, - prape zhgenjim ne syte e tij.
Hyra brenda perseri ne shtepi, prita te largohej dhe derisa nuk arrita te degjoja me hapat e tij nuk isha gati te dilja.E hapa deren ngadale, nuk e pashe perpara , mirepo as nuk e pashe kur ai me doli nga ana e djathte krejt papritur.
-Pa shiko! Nuk u vonove edhe aq ë. Saktesisht 5 minuta e 58 sekonda. Gati 6 minuta, mirepo te prita,- qeshi. Ohh , kur qeshte shkrihesha fare, sa i bukur qe ishte!
-Ëëë... -mbeta nuk dija qfare te thosha.
-Po qfare kishe harruar?
Vazhdon....